Το Wonderball για τα πλαίσια της ενότητας Wonderlegends, ζήτησε από εσάς να διαλέξετε τον επόμενο θρύλο του ποδοσφαίρου, για τον οποίο θα γινόταν ένα μεγάλο και πλούσιο αφιέρωμα. Η επιλογή σας, ξεχώρισε με τις ψήφους της και ακούει στο όνομα «Ραούλ Γκονζάλες Μπλάνκο». Σήμερα λοιπόν, ανοίγει ο φάκελος αυτοί του ποδοσφαιρικού παγκόσμιο φαινόμενου. Του πιστού στρατιώτη της Ρεάλ Μαδρίτης, του παίκτη που έσπασε όλα τα κοντέρ κατά τη θητεία του στο κορυφαίο επίπεδο ποδοσφαίρου στην Ευρώπη.
Όπως όλα τα ταλαντούχα παιδιά σε πολύ μικρή ηλικία πέρασαν από ορισμένες ακαδημίες ομάδων μέχρι να καταλήξουν σε αυτή που θα έπαιρναν την ευκαιρία να λάμψουν και να ξεκινήσουν μια τεράστια καριέρα, έτσι και ο Ραούλ, γεννημένος στις 27 Ιουνίου του 1977 στη Μαδρίτη, εντάχθηκε σε ηλικία 10 χρονών στις ακαδημίες της San Cristobal. Εκεί σαν μικρό παιδί, είχε την πρώτη επαφή του με τη μπάλα και έμαθε τα πρώτα βασικά πράγματα του ποδοσφαίρου. Το 1990 μετακόμισε για τις ακαδημίες της Αθλέτικο Μαδρίτης, μισητής αντιπάλου της ομάδας που κατέληξε - έλαμψε - έγραψε ιστορία. Δύο χρόνια μετά, τα λαγωνικά της Ρεάλ τον εντόπισαν και αποφάσισαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Στα 15 του όταν και πήγε στη Ρεάλ Μαδρίτης C, είδαν στο πρόσωπο του ένα μεγάλο ποδοσφαιριστή, που πολύ σύντομα να εντάσσονταν στην μεγάλη ομάδα της Ρεάλ και αυτό καθώς σε λιγότερο από ένα χρόνο κατάφερε να πετύχει 16 γκολ σε 7 εμφανίσεις. Από τη Ρεάλ Μαδρίτης B δεν είχε σχεδόν καθόλου πέρασμα. Μπορεί να εντάχθηκε στο δυναμικό της για μερικές προπονήσεις και κάποια φιλικά παιχνίδια, όμως στις 29 Οκτώβρη του 1994, για την 9η αγωνιστική της Πριμέρα Ντιβισιόν, ο Ραούλ πάτησε για πρώτη φορά το χορτάρι του Ρομαρέδα και αντιμετώπισε την Σαραγόσα. Μεγάλο ρίσκο τότε για τον προπονητή της Ρεάλ. Ο Ραούλ από τότε, από το πρώτο του επίσημο παιχνίδι με τη Βασίλισσα, φορούσε στη πλάτη τον "7". Αριθμό, που δεν τον άλλαξε ποτέ. Από τη πρώτη κιόλας εμφάνιση, έδωσε σε όλους να καταλάβουν, πως πρόκειται για ένα μεγάλο ποδοσφαιριστή. Ο κόσμος τον λάτρεψε και μπήκε πολλές φορές στη δίλημμα να διαλέξει ανάμεσα στον θρυλικό γύπα Μπουτραγκένιο ή στον νεαρό σπινθηροβόλο Ραούλ!!!
Στις 5 Νοεμβρίου του 1994, ο Βαλντάνο αποφασίσει να πάρει ακόμα ένα ρίσκο και να ρίξει στην αρχική ενδεκάδα τον Ραούλ μέσα στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου για το ντέρμπι της Μαδρίτης, απέναντι στην Αθλέτικο. Ο Ραούλ δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Άρπαξε κυριολεκτικά την ευκαιρία από τα μαλλιά. Το κατόρθωμα του;; Στο 20ο λεπτό κέρδισε πέναλτι από τον Ιβάν Ρότσα στο οποίο σκόραρε ο Μίτσελ, στο 25 έβγαλε σέντρα - ασίστ για το κεφάλι του Σαμοράνο έγινε το 2-0 και στο 36 έβαλε το κερασάκι στη τούρτα σκοράροντας για πρώτη φορά σε επίσημο παιχνίδι με τη Ρεάλ με ένα φανταστικό αριστερό πλασέ στη κίνηση δείγμα της τεράστιας κλάσης του. Αυτή ήταν η αρχή....η πορεία γράφτηκε από μόνη της με τον Ραούλ σιγά σιγά να γίνεται βασικός και αναντικατάστατος, με τον 7 στη πλάτη. Γρήγορος, με πανέξυπνη κίνηση σε όλο το γήπεδο, με την ικανότητα και το χάρισμα να σκοράρει από οπουδήποτε και με οποιοδήποτε κυριολεκτικά τρόπο. Με το αριστερό πόδι, το δεξί πόδι, το κεφάλι, από όπου και αν του ερχόταν η μπάλα. Η μοίρα τα έφερε έτσι να παραμείνει στη Ρεάλ και να κατακτήσει τα πάντα. Ήταν μέλος της Ρεάλ μαζί με τεράστιους ποδοσφαιριστές στο πλάι του. Στο ξεκίνημα του συνάντησε τον Μπουντραγκένιο, τον Ρεδόνδο, τον Μίτσελ, τον Σάντσες, τον Σαμοράνο, τον Λάουντρουπ, στην πορεία της καριέρας του έπαιξε με Ιέρο, Ανελκά, Σούκερ, Σαλγκάδο, Μοριέντες (φονικό δίδυμο), Ζέεντορφ και φυσικά δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς τους Φίγκο, Ρονάλντο, Ζιντάν, Μπέκαμ.
Με τη Ρεάλ δένεται. Γίνεται κυριολεκτικά ένα. Ήταν ο αγαπημένος παίκτης όλων των προπονητών, βασικός και αναντικατάστατος επίσης με όλους τους προπονητές και όσο ήταν υγιής, η εξέδρα και όλος ο φίλαθλος κόσμος της Μαδρίτης, έσταζε μέλι στο όνομα του μεγάλου Ραούλ και ο ίδιος κατάφερε να ανταμείφσει τους πάντες, πετυχαίνοντας συνεχώς γκολ, κατακτώντας τίτλους σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Μεγάλο ευτύχημα για τον ίδιο ήταν και το ταλέντο του, ήταν το γεγονός πως όντας μέλος της Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν να αναγκασμένος ισόβια να κάνει πρωταθλητισμό και να κατακτά τίτλους. Και αυτό γιατί, έχουμε δει ιστορίες μεγάλων ποδοσφαιριστών κατά το παρελθόν στην ιστορία του ποδοσφαίρου, που όντας μέλη ομάδων που δεν είχαν τη δυνατότητας να κατακτήσουν τίτλους και να ζήσουν μεγάλες στιγμές ποδοσφαιρικής δόξας και επιτυχίας, μετακόμισαν σε άλλο ή σε άλλους σύλλογο/ους προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους. Δηλαδή, να κατακτήσουν τίτλο με το ταλέντο τους. Ο Ραούλ σε αυτό το τομέα ήταν απόλυτα καλυμμένος. Εκτός αυτού, κατάφερε με τη παρουσία του να οδηγήσει την ομάδα σε πολλούς τίτλους. Το πρώτο του πρωτάθλημα με τη φανέλα της Ρεάλ έρχεται το 1995, ένα χρόνο μετά το επίσημο ντεμπούτο του, με τον Ραούλ να στρέφεται πρωταθλητής Ισπανίας σε ηλικία 18 χρονών. Δύο χρόνια μετά, το 1997 κατακτά πρωτάθλημα Ισπανίας ξανά, Σούπερ καπ Ισπανίας και χαρακτηρίζεται ο «κορυφαίος Ισπανός ποδοσφαιριστής ». Το 1998, δεν έρχεται το πρωτάθλημα Ισπανίας, όμως έρχεται ένας άλλος τεράστιος τίτλος.Στο τελικό του Champions League στο Άμστερνταμ απέναντι στη Γιουβέντους, η Ρεάλ πετυχαίνει ένα γκολ με τον Πρέντραγκ Μιγιάτοβιτς και γίνεται πρωταθλήτρια Ευρώπης υπό τις οδηγίες του Γιούπ Χάινκες. Ο Ραούλ, το 1998 μετά το Champions League, κατακτάει και το Διηπειρωτικό κύπελλο ενώ χαρακτηρίζεται και MVP της διοργάνωσης. Το 1999 είναι η καλύτερη χρονιά του σε ατομικά ρεκόρ και διακρίσεις. Μπορεί να μην κατακτά τίτλο με τη Ρεάλ, όμως στρέφεται 1ος σκόρερ Ισπανικού πρωταθλήματος, 1ος σκόρερ Champions league, μέλος της ιδανικής ενδεκάδας της UEFA, κορυφαίος επιθετικός της UEFA, κορυφαίος επιθετικός στο κόσμο, παίρνει το χάλκινο παπούτσι (3ος Ευρωπαίος σκόρερ), κορυφαίος Ισπανός ποδοσφαιριστής. Όταν δηλαδή οι υπόλοιποι ήθελαν μια καριέρα για να τα κατακτήσουν, ο Ραούλ τα κατακτά σε ένα μόλις χρόνο!!!.
Το 2000 υπό τις οδηγίες του Ντελ Μπόσκε, η Ρεάλ κατακτάει ακόμα ένα Champions League με σκορ 3-0 απέναντι στη Βαλένθια. Ο Ραούλ πετυχαίνει ένα γκολ στο τελικό. Ένα γκολ το οποίο ακόμα και σήμερα δεν έχει ξεχαστεί από κανένα. Ήταν στο 75ο λεπτό και η Ρεάλ ήταν μπροστά στο σκορ με 2-0 και ο Ραούλ ολομόναχος φεύγει πίσω από τη σέντρα του γηπέδου σε τετ α τετ με τον Κανιθάρες. Τον περνάει με μεγάλη ευκολία και γράφει το 3-0. Είναι η πρώτη φορά που σκοράρει σε τελικό Champions League. Εκείνη τη χρονιά, γίνεται ξανά πρώτος σκόρερ του Champions League, κορυφαίος Ισπανός ποδοσφαιριστής, κορυφαίος Ισπανός αθλητής.Την επόμενη χρονιά, κατακτά το πρωτάθλημα Ισπανίας με τη Ρέαλ και το Σούπερ καπ. Γίνεται ξανά πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, μέλος της καλύτερης ενδεκάδας της UEFA, κορυφαίος επιθετικός της UEFA, κορυφαίος Ισπανός ποδοσφαιριστής, παίρνει το χάλκινο παπούτσι, 3ος κορυφαίος ποδοσφαιριστής στο κόσμο (πίσω από Φίγκο και Μπέκαμ), 2ος κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης (πίσω από τον Όουεν).Το 2002 κατακτά το Champions League σε εκείνο το τελικό απέναντι στη Λεβερκούζεν με τον Ραούλ να ανοίγει το σκορ και τον Ζιντάν να κάνει το 2-0 με εκείνο το φοβερό γυριστό σουτ έξω από τη περιχή. Κατακτά το Σούπερ καπ Ευρώπης, το Διηπειρωτικό κύπελλο, γίνεται ξανά κορυφαίος Ισπανός ποδοσφαιριστής. Αυτός ήταν ο τελευταίος του Ευρωπαϊκός τίτλος με τη Ρεάλ. Στη συνέχεια της καριέρας του κατέκτησε άλλα τρία πρωταθλήματα (2003-2007-2008), δύο σούπερ Καπ Ισπανίας (2003-2008), ενώ η πολύ μεγάλη προσωπική διάκριση, ήρθε το 2008 όταν έγινε κάτοχος του «Trofeo Alfredo Di Stefano».
Το διαζύγιο του Ραούλ με τη Ρεάλ ήρθε κάτω από περίεργο τρόπο. To καλοκαίρι του 2010 ο Ζοζέ Μουρίνιο αναλαμβάνει προπονητής της Ρεάλ. Μια χρονιά πριν, στον σύλλογο έχουν έρθει παίκτες όπως ο Ρονάλντο, ο Κακά, ο Μπενζεμά. Ο Μουρίνιο φέρνει στη Ρεάλ τον Οζίλ και τον Ντι Μαρία και ξεκαθαρίζει από την αρχή στον Ραούλ πως θέλει να δημιουργήσει ένα διαφορετικό σύνολο. Ο Μουρίνιο, θεωρεί και του λέει ευθέως πως δεν χωράει στα πλάνα του για αρχική ενδεκάδα και δεν μπορούσε να του εγγυηθεί πως θα τον χρησιμοποιήσει και σαν αλλαγή. Ο Ραούλ, σε ηλικία 33 χρονών επιθυμεί να αγωνιστεί και να προσφέρει στον σύλλογο. Το συμβόλαιο του λήγει και αποφασίσει να πάρει μεταγραφή για πρώτη φορά στην καριέρα του. Η Σάλκε, του προσφέρει πλουσιοπάροχο συμβόλαιο και μετακομίζει για τη Γερμανία. Με τη παρουσία του στη Σάλκε 2 χρόνια, αποδεικνύει σε όλους, πως μπορούσε και μπορεί ακόμα να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο και ειδικά στο ρόστερ της Ρεάλ. Παίρνει τη Σάλκε από το χέρι και την οδηγεί στην Ευρώπη. Γίνεται σύμβολο των Γερμανών μέσα σε μόλις 2 χρόνια και πετυχαίνει 28 γκολ σε 66 εμφανίσεις. Η Σάλκε, αποφασίζει κατά την αποχώρηση του, ως ένδειξη σεβασμού να αποσύρει οριστικά την φανέλα με το νούμερο "7" που φορούσε στο σύλλογο ο Ραούλ. Το τελευταίο του συμβόλαιο έρχεται από το Κατάρ και την Αλ Σάαντ. Τα λεφτά είναι πολλά και ο Ραούλ ταξιδεύει με προορισμό το Κατάρ και σκοπό να περάσει ήρεμα το τελευταίο 1-1,5 χρόνο της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Μέχρι στιγμής έχει πετύχει 9 γκολ σε 23 παιχνίδια, ενώ δεν έχει ανακοινώσει ακόμα την απόφαση του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, ενώ σήμερα είναι σε ηλικία 36 χρονών.
Στις 22/8/2013, η Ρεάλ διοργανώνει ένα φιλικό παιχνίδι στο Μπερναμπέου με αντίπαλο την νυν ομάδα του Ραούλ την Αλ Σάαντ με σκοπό να τον τιμήσει. Μπροστά σε 80.000 κόσμο, ο Ραούλ αποθεώνεται. Στο γήπεδο , έρχονται όλοι οι τίτλοι που έχει κατακτήσει με τη φανέλα της Ρεάλ και ο χρόνος επιστρέφει στο 2010 όταν και αποχωρίστηκε την αγαπημένη του Μαδρίτη. Ο Κασίγιας αμέσως του φοράει στον χέρι το περιβραχιόνιο του αρχηγού και όλοι τον αποθεώνουν. Ο κόσμος προκαλεί σεισμό στη Μαδρίτη φωνάζοντας δυνατά «Raul Madrid». Στο 22, φορώντας τη φανέλα της Ρεάλ μετά από πάσα του Ντι Μαρία σκοράρει απέναντι στη νυν του ομάδα και πετυχαίνει το 1-0 και το Μπερναμπέου σείεται σε έκσταση. Στο δεύτερο ημίχρονο αγωνίζεται με τη φανέλα της Αλ Σάαντ και το σκορ λήγει 5-0 υπέρ της Ρεάλ. Ο Ραούλ είναι στα χέρια των συμπαικτών του και τον πετάνε ψηλά στον αέρα. Ο Ραούλ βγάζει τη φανέλα του με το νούμερο "7" και την δίνει στο Ρονάλντο. Κίνηση συμβολική πως η ζωή συνεχίζεται, όπως και η ποδοσφαιρική αυτοκρατορία.
Με το εθνόσημο της Ισπανίας
Με την Εθνική ομάδα, ο Ραούλ αγωνίστηκε σε όλα τα κλιμάκια. Το 1994 στη Κ18 όπου σε 2 εμφανίσεις πέτυχε 16 γκολ, το 1995 στη Κ20 που σε 5 εμφανίσεις πέτυχε 3 γκολ, ενδιάμεσα στη σεζόν 1995-1996 αγωνίζεται και στη Κ21 που πετυχαίνει 8 γκολ σε 9 αγώνες, το 1996 στη Κ23 2 γκολ σε 4 αγώνες και στην πρώτη ομάδα της Ισπανίας αγωνίστηκε για 10 χρόνια, από το 1996 μέχρι το 2006 και πέτυχε 44 γκολ σε 102 αγώνες. Με την εθνική ομάδα της Ισπανίας δεν κατακτά κάποιον τίτλο. Οι μόνες ομαδικές διακρίσεις που έχει, είναι το 1995 όπου παίρνει τη 4η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Κ20 και το 1996 όπου παίρνει τη δεύτερη θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κ21.
Διακρίσεις
6
πρωταθλήματα Ισπανίας (1995, 1997, 2001, 2003, 2007, 2008)
4 Σούπερ Καπ Ισπανίας (1997, 2001, 2003, 2008)
3 Champions
League (1998, 2000, 2002)
1 Σούπερ
Καπ Ευρώπης (2002)
2 Διηπειρωτικά Κύπελλα (1998, 2002)
2 Τρόπαια Pichichi (1ος σκόρερ του ισπανικού πρωταθλήματος)
(1999 & 2001)
2 φορές 1ος σκόρερ του Champions League
(1999-00 & 2000-01)
2 φορές
μέλος της ιδανικής ενδεκάδας της UEFA (1999 & 2001)
2 φορές
κορυφαίος επιθετικός της UEFA (1999-00 & 2000-01)
1 φορά
κορυφαίος επιθετικός στον κόσμο (1999)
5 φορές
κορυφαίος Ισπανός ποδοσφαιριστής (1997, 1999, 2000, 2001, 2002)
1 φορά
κορυφαίος Ισπανός αθλητής (2000)
2 φορές
χάλκινο παπούτσι (3ος Ευρωπαίος σκόρερ) (1999 & 2001)
3ος κορυφαίος παίκτης στον κόσμο το 2001 (πίσω
από Φίγκο και Μπέκαμ)
2ος
κορυφαίος παίκτης στην Ευρώπη το 2001 (πίσω από τον Όουεν)
Μέλος της
λίστας "FIFA 100" με τους κορυφαίους παίκτες του 20ού αιώνα
MVP του Διηπειρωτικού Κυπέλλου το 1998
Κάτοχος του
Trofeo Alfredo Di Stefano (2008)
Κάτοχος του Marca Leyenda (2009)
Κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του Κυπέλλου
Πρωταθλητριών
Ατομικά Ρεκόρ
Πρώτος σκόρερ της Ρεάλ Μαδρίτης - 323 γκολ
Πρώτος σε εμφανίσεις με τη Ρεάλ Μαδρίτης - 741 επίσημα παιχνίδια
Πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για τη Ρεάλ Μαδρίτης - 228 γκολ
Πρώτος σε εμφανίσεις στο πρωτάθλημα με τη Ρεάλ Μαδρίτης - 550 παιχνίδια
Πρώτος σκόρερ για τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Champions league - 66 γκολ
Συνολικά γκολ στο Champions League - 71
Εμφανίσεις με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Champions League - 132
Συνολικές εμφανίσεις στο Champions Leageue - 144
Για τέλος, όλες οι πληροφορίες αναφέρουν, πως πολύ πριν αποχωρήσει από τη Ρεάλ Μαδρίτης, στο συμβόλαιο του υπήρχε όρος ενεργός μέχρι και σήμερα, πως μετά την αποχώρηση του από την ενεργό δράση, θα λάβει διοικητικό ρόλο στην Ρεάλ Μαδρίτης..Αναπόφευκτη επιστροφή του ΜΕΓΑΛΟΥ Ραούλ Γκονζάλες Μπλάνκο!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου